Er zijn bands die je zonder al teveel gedoe in een hokje kunt stoppen. Dat is makkelijk voor de fans en voor wie een stukje moet schrijven voor de Willemeen website. Er zijn echter ook bands die zich helemaal onttrekken aan de geijkte patronen en die eigenlijk een hokje op zichzelf vormen. Drie van die bands staan vanavond in Willemeen. En ze komen alledrie uit Frankrijk.

 

 

 

 

Alcest is het geestekind van de uit Zuid-Frankrijk afkomstige Neige.Aan het begin van het derde millennium debuteerde de band met een duidelijk in de black metal geworteld geluid. Na nogal wat verloop van muzikanten bleef er van die black metal echter niet zoveel meer over. Behalve dan voor wat betreft de donkere en intellectuele levensvisie van Neige. Later werk heeft een dromerig en introspectief karakter waar zowel de black metalfan met een open blik als de indieliefhebber mee uit de voeten kan. Post-rock,shoegazing, atmosferische rock, post-metal... Allerlei etiketten zijn er op de muziek van Alcest geplakt. De band heeft echter een geheel eigen geluid. Raakvlakken zijn er met uiteenlopende bands als Jesu, My Bloody Valentine, Agalloch, Opeth en Ulver. Muzikale avonturiers weten dan genoeg: Met Alcest hebben we iets heel bijzonders in huis.

 

 

 

Net als Alcest is Les Discrets een band die zich moeilijk in een hokje laat stoppen. Romantische post-metal rond zanger/gitarist Fursy Teyssier. Een bezig baasje  want behalve met musiceren houdt hij zich ook bezig met tekenen, schilderen en het maken van animatiefilms en muziekvideo’s  (o.a. voor Ghost Brigade en Old Silver Key). Fijnproevers herinneren zich hem misschien nog als lid van het inmiddels ontbonden Amesoeurs. En dat is dan weer een band waar ook Alcest de nodige dwarsverbanden mee heeft.

Er is trouwens meer dat beide bands bindt. Teyssier stond Alcest lange tijd bij tijdens live-optredens. En in 2009 brachten ze een gezamenlijke split-EP uit. Een betere combinatie is er dus nauwelijks denkbaar. Onze verwachtingen zijn hooggespannen!

 

 

 

Het Franse Soror Dolorosa opent deze avond. De bandnaam is ontleend aan de Belgische symbolistische dichter Georges Rodenbach en wie een klein beetje bekend is met de symbolisten weet waar dat voor staat: Zwaarmoedige en diepgravende thematiek, ergens tussen gothische romantiek en 19e-eeuwse decadentie in. En laat de stijl van Soror Dolorosa daar nou nét perfect mee omschreven zijn. Het geluid van de band leunt zwaar op legendarische Gothen als Sisters of Mercy, Bauhaus en The Cure. De oplettende luisteraar zal in hun latere werk zelfs wat sporen terughoren van grootheden als Deep Purple en Black Sabbath. Een opmerkelijke band dus, en een perfecte opener voor deze avond vol Franse verrassingen.